Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Orthodoxie?
9 mei 2004

Laatste nieuws van het front: Afrikaanse aartsbisschoppen van de Anglicaanse Kerk weigeren nog donaties aan te nemen van bisdommen in de Verenigde Staten en Europa - ze moeten eerst spijt betuigen over de wijding van Gene Robinson tot bisschop van New Hampshire; en ze moeten verklaren nooit meer homo's tot priester te zullen wijden. De strijd gaat dus door. Maar wat voor strijd? Mogen we de aartsbisschop van Nigeria, Akinola, geloven en ook zijn medestrijder Duncan, de bisschop van Pittsburgh, V.S., dan staat niet minder dan de Episcopaalse orthodoxie op het spel, de schriftuurlijkheid van de kerk en de gehoorzaamheid aan God.

Is orthodoxie een zuiverheidsprincipe, dat werkt met uitsluiting van categorieën mensen? Heeft de zuiverheid betrekking op de zedelijkheid? En moet de zedelijkheid speciaal de seksualiteit betreffen? En is de seksualiteit met name in het geding waar ze tussen personen van gelijk geslacht plaatsheeft?
Hoe komt men tot het oordeel dat een man die al dertien jaar met dezelfde vriend woont, "in zonde leeft"? Is het gehoorzaamheid aan God om zo te oordelen?

Is het schriftuurlijk om naar willekeur het ene voorschrift, de spijswetten bijvoorbeeld, te vergeten en het andere (gij zult geen gemeenschap hebben met een die van het mannelijk geslacht is, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw) uit dezelfde wetstekst, toe te passen op mensen die in de Schrift niet eens voorkomen (homoseksuelen)?

Wat hindert toch zogenaamde orthodoxen om de aanwijzing "Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt" op te volgen? Wat noopt hen zich met het seksuele leven van anderen bezig te houden en daar vèrgaande conclusies aan te verbinden? En wat is er specifiek orthodox aan zo'n fixatie op een verschijnsel waarover noch de tien geboden, noch de evangeliën, noch het credo van Nicea zich uitspreken? Is het wel de rechte leer die hier de geesten richt, of is het veeleer iets wat ongemerkt tot heiligheid is verheven, noem het: de heteroseksuele orde?

Herman Meijer

Dit artikel verscheen in het meinummer van Reveil