Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Slavernij
28 juni 2004

Hoeveel slaven zijn er op de wereld? Ik had tot voor kort geen idee. Nu weet ik dat, volgens een conservatieve schatting, het er zevenentwintig miljoen zijn. Volgens dezelfde bron, de Rotterdamse Indiër Dinyar Godrej, is dit aantal tien keer zo groot als in 1945. Dit terwijl de wereldbevolking sindsdien drie keer zo groot is geworden. En ook ondanks het feit dat slavernij overal verboden is.

Daar moet toch een verklaring voor zijn. Zo'n verklaring is er: mensen zijn goedkoper geworden. Kostte in 1850 een mens nog (omgerekend) 50.000 euro, nu heb je er voor 100 al een. Zo wordt het voor sommigen wel erg gemakkelijk zich een slaaf te verschaffen. Vaak is het een jong exemplaar dat van zijn of haar arme ouders wordt gekocht. Met valse voorwendselen, al weet je nooit zeker wie hier wie voor de gek houdt.
Voor de economen onder ons: als de prijs van mensen daalt, groeit kennelijk het aanbod sneller dan de vraag. Wat is ervoor nodig dat mensen onbetaalbaar worden?
En voor de juristen onder ons: als slavernij verboden is, wat is ervoor nodig dat dit verbod wordt nageleefd?
En voor de historici onder ons: als wij in ons land naast het monument voor de slavernij denken aan een instituut waar de geschiedenis van de slavenhandel in beeld wordt gebracht, moet er dan niet een afdeling bij? Modern, met digitaal kaartmateriaal en actuele cijfers?
En voor de weetgierigen onder ons: Google geeft onder 'slavernij' 37.000 vermeldingen. Een korte kijk leert dat onder de bestemmingen van de moderne slavenhandel in elk geval de grote steden in de westerse wereld zijn.
En voor de gelovigen onder ons: als al die mensen geen losser hebben, wie zal hen dan uit het diensthuis leiden? Iemand moet toch hun roep horen!

Herman Meijer

Column in het Juli-nummer van Reveil.