Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Pot en Ketel
5 december 2005

Dat Bisschop Wiertz van Roermond flink uithaalt naar de Islam en Turkije is niet zo verwonderlijk. Islambashing is populair in Nederland en waarom zou de bisschop niet meehuilen met de wolven in het bos? Het gaat voor de Kerk van Rome om een religieuze concurrent met wie men bovendien niet altijd goede ervaringen heeft.

Gekker vind ik dat de bisschop de democratie als argument opvoert."Omdat we alles en iedereen gelijk willen schakelen, heeft een kleine minderheid feitelijk een enorme grip op de samenleving gekregen, maar voor heel wat moslims - ook in ons land - is dat democratische principe vreemd. Die hebben nooit geleerd daarmee om te gaan". In lijn hiermee zegt hij dat aan nieuwkomers democratische principes moeten worden bijgebracht.

Akkoord, leren als gelijken met elkaar om te gaan, open te staan voor argumenten en overwegingen van anderen, leren om meerderheidsbeslissingen te aanvaarden, maar ook oog te hebben voor de rechten van minderheden, al die democratische principes, ik zou willen dat ze iedereen bezielden, nieuwkomers en gevestigden in gelijke mate. Alleen, om dit uit de mond van een R.K. bisschop te horen en dan nog wel als kritische vermaning jegens andersdenkenden! In zijn Kerstrede van 1944 stelde Paus Pius XII dat de Kerk zelf met betrekking tot de staatsvormen generlei voorkeur heeft. Hij voegde hieraan toe dat het voor Katholieken "niet verboden is zelf voorkeur te koesteren voor een staatsinrichting van een gematigd democratisch karakter". De zuinigheid van deze formulering hangt zeker samen met de toenmalige feitelijke voorkeur van de R.K.Kerk voor corporatistische staten. Op dat moment had de kerk concordaten met de fascistische regimes van Spanje, Portugal, Italië en Duitsland. Respect voor de rechten van minderheden als Protestanten en Joden was hierin zeker geen principe en een principiële omhelzing van de democratie was het al helemaal niet, integendeel. De geschiedenis leert, dat de verhouding van de katholieke kerk tot de democratie voorwaardelijk is. Ze wordt bepaald door de geboden godsdienstvrijheid, te begrijpen als de ruimte die de katholieke kerk zelf krijgt. Een positie als die de soennitische Islam in Turkije heeft zou door haar niet worden versmaad.

Herman Meijer

Dit artikel verscheen in het decemberbunner van Reveil