Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Immigratie en verzorgingsstaat
11 april 2002

Een land dat op immigratie is ingericht probeert aan zijn immigranten zoveel mogelijk plezier te beleven. De instituties waarmee een immigrant(e) te maken krijgt heten hem/haar welkom, stellen belang in haar/zijn talenten en proberen bij deze aan te sluiten door ze
- te erkennen (1)
- te ontwikkelen (2)
- te benutten (3).
Ook worden de immigrant zo min mogelijk belemmeringen in de weg gelegd om zijn ambities te realiseren (4)
Volwaardig staatsburgerschap is in zekere zin de beloning voor alle inspanningen (5).

(1) De intake is serieus. Er wordt gekeken naar aard en hoogte van de opleiding, naar kennis en vaardigheden en ook naar ambitie - wat kan de nieuwkomer, hoe ziet zijn cultureel kapitaal eruit, en wat wil hij? Wat is de beste weg om daar te komen?
(2) Taalbeheersing, liefst tot op het professionele niveau dat bij de immigrant past; snelle en korte applicatiecursussen waar nodig voor uitoefening van het beroep onder de nieuwe omstandigheden; wegwijs maken in de wereld waar zijn talent gevraagd wordt
(3) Actieve bemiddeling voor aansluiting op de arbeidsmarkt met als doel een vlotte inschakeling in het arbeidsproces
(4) Waar nodig breekt de overheid beroepskringen open door diploma-erkenning tot zich te trekken en ontsluit ze economische sectoren door er uitsluiting te bestrijden. Ze controleert zelf de toegankelijkheid.
(5) Van de nieuwkomer wordt gevergd om alle mogelijkheden te benutten. Er is geen automatisch recht op een uitkering. Dit moet worden verworven. Er is een inburgeringsplicht die tot doel heeft de nieuwkomer op gelijk niveau te brengen met vergelijkbare anderen die alle burgerrechten genieten. De inburgeringsplicht is analoog aan de leerplicht voor hier geborenen of geïmmigreerde minderjarigen. Het bijbehorend recht is dat op passend onderwijs (d.w.z. meestal meer dan de huidige inburgeringscursus). Hierop volgt de normale sollicitatieplicht, met het recht op passende arbeid, c.q. op een uitkering. Een voltooide inburgering geeft het recht op Nederlanderschap.

Er zijn een aantal verschillen met de huidige situatie.
Men kan het Nederlanderschap sneller verwerven, maar men moet er meer voor doen.
Men krijgt meer mogelijkheden voor een beroepsperspectief aangeboden, maar moet deze ook benutten.
Er is sprake van verworven burgerschap, waarvoor eigen inspanningen nodig zijn.
Iedereen die wordt toegelaten krijgt een zelfstandig verblijfsrecht, maar dit omvat niet onmiddellijk alle rechten van ingezetenen; stemrecht en bijstandsrecht b.v. zijn afhankelijk van een voltooid inburgeringstraject.
Het principe van verworven burgerschap geldt gelijkelijk voor toegelaten vluchtelingen, ingetrouwden en arbeidsmigranten. Waarschijnlijk moet er voor EU-burgers een uitzondering worden gemaakt, al zou het niet slecht zijn als ook dezen voor een werk- en verblijfsvergunning in Nederland verplicht Nederlands zouden moeten leren (en m.m. Italiaans, Zweeds, enz.).

(Herman Meijer; 11-04-02)